Simson de Nazireeër

 

In Richteren 13 lezen we dat Simson een Nazireeër Gods zou zijn vanaf zijn geboorte. Een Nazireeër was een "afgezonderde", dat is de letterlijke betekenis. In Numeri 6 kun je er uitvoerig over lezen, wat het betekende. Aan die Nazireeërs had de Heere strenge eisen gesteld. Ze moesten zich onthouden van wijn en sterke drank, opdat zij onder geen andere invloed zouden staan dan van de bezieling des Heiligen Geestes. Hun leven was verbonden aan de dienst des Heeren. Zij mochten niet in aanraking komen met een dode, opdat zij niet verontreinigd zouden worden. Er mocht geen scheermes op hun hoofd komen, als teken dat hun leven geheel de Heere gewijd zou zijn. De lange haarlokken van de Nazireeër, het symbool van zijn mannelijke kracht, gelijk de kroon der zalfolie was op het hoofd van de priester. De Nazireeër was dus ten volle eigendom Gods. In hem predikte de Heere tot Zijn volk: gij behoort Mij. Gij zijt Mijn priesterlijk volk, dat tot Mij mag naderen. In het Nazireeërschap openbaarde zich dan ook Gods wondere genade, dat Hij Zijn volk nog wilde aannemen, en die genade blinkt vooral in Simson. Hij, die tegenover de zonde steeds zwak is. Hij, die zich keer op keer laat meeslepen. Hij, die gedurig van de rechte weg afdwaalt, mag een Nazireeër, een gewijde, een

knecht, een priester Gods zijn. Je vraagt je af: hoe is dit toch mogelijk? Alleen door Gods genade. God heeft hem Zelf Nazireeër gemaakt. Hij heeft niet zichzelf de Heere gewijd. Zijn ouders hebben deze gelofte niet afgelegd, maar de Heere formeerde hem tot Zijn uitverkoren priester. Daarom moet ook zijn moeder voldoen aan de heiliging van het Nazireeërschap. Ook zij mag geen wijn noch sterke drank drinken en niets onreins eten. Want haar kind zal van moeders schoot geheiligd zijn. Gelijk Paulus van zichzelf kon getuigen: Die mij van mijner moeders lijf aan afgezonderd heeft en geroepen door Zijn genade (Galaten I : 15). Zo is ook Simson van moeders schoot af de Heere geheiligd. Ook hij komt niet tot God om zijn diensten aan te bieden, maar de Heere Zelf heeft uitverkoren en hem tot Zijn dienst gereed gemaakt. En in dit Nazireeërschap ligt het geheim van Simsons kracht. Hij treedt als verlosser op, omdat hij geheiligde des Heeren is. Hij verricht grote daden door zijn bijzondere priesterschap. Daarop moeten we wel scherp letten om allerlei dwaasheden omtrent Simson te vermijden. Ik bedoel dit, jongen vrienden. Velen menen dat Simson een soort Hercules is geweest met buitengewone lichaamskracht, een reus. En dat zijn kracht school in zijn lange haarlokken. Was die lokkenkroon op zijn hoofd, zijn sterkte was geweldig, maar miste hij zijn haartooi, zijn kracht was verdwenen. Ik meen dat deze voorstelling onschriftuurlijk is. Zeker het is waar, dat Simson door grote en bijzondere kracht zijn heldendaden verrichtte, maar die kracht heeft hij niet in zichzelf en ook niet altijd. Die kracht heeft hij alleen, wat de Schrift dan ook telkens vermeld, wanneer de Geest Gods over hem vaardig is. Dan verscheurt hij de leeuw, dan slaat hij de Filistijnen, dan draagt hij de poorten van Gaza weg. Maar buiten die ogenblikken van buitengewone bediening des Geestes is Simson een mens als wij. En die kracht zit ook niet in zijn haar. Dat haar is niet een soort tovermiddel. Het is alleen teken van zijn Nazireeërschap. Zijn zijn lokken op z'n hoofd, hij is Nazireeër, en de Geest Gods kan hem aandrijven. Maar komt er een scheermes op zijn hoofd, valt zijn kroon af, het Nazireeërschap gaat verloren en de Geest Gods wijkt. En Simson is zich daarvan ten volle bewust geweest. In het geloof aan die kracht Gods strijdt en overwint hij, en daarom wordt zijn naam genoemd onder de helden des geloofs. In hem schittert Gods vrije genade. In hem, de zwakkeling. Door duistere en diepe dalen is hij heen gevoerd, ja zelfs smadelijke vernedering. We hopen op zijn leven en werk nog terug te komen. Maar dit stellen we reeds vast, dat het laatste woord aan God is en niet aan de vijanden. Simson sterft als Nazireeër. God geeft hem het priesterschap weer, en de nevelen van zonde moet wijken voor het eeuwig schijnsel van Gods onwankelbare trouwen genade. Dat is Gods werk.

Jonge vrienden, zo heb ik getracht de betekenis van het Nazireeërschap wat duidelijker voor ogen te stellen. De Heere schenke ontdekkend licht om in te leven dat wij ons priesterschap door de zonde in Adam verloren hebben. En dat je het terug mag ontvangen door de Heere Jezus Christus, in de weg van de waarachtige bekering des harten.

En dat alleen uit genade zonder enige verdienste van onze kant. Want de Heere is eeuwig vrij om het te geven aan wie Hij wil en te onthouden aan wie Hij wil. De Heere is recht in al Zijn weg en werk.

Genade lere ons dat, door het zaligmakende geloof, omhelzen.