De geloofskeuze van Mozes (1)

 

Beste jongens en meisjes. Voor vele jongeren is ons thema "geloofskeuze" een achterhaalde zaak. Wie maakt zich daar nu druk over. Het geloof heeft immers te maken met de kapitalistische wereld, met de uitbuiters, om de mensen zoet te houden. Geloven is gewoon ouderwets, dat doen we niet meer. Zo maakt de wereld ook een keuze maar een keuze ten dode. Weer anderen zeggen: Het geloofsvraagstuk moet men niet te zwaar op nemen, zo moeilijk is het nu ook weer niet. Het geloof wordt je aangeboden, als je wilt dan pak je het maar. Ze kiezen voor Jezus, terwijl hun kiezen knarsetanden van vijandschap tegen Gods vrije genade.

Wij kunnen niet meer voor de Heere kiezen. Wij hebben tegen God gekozen door onze zondeval in het Paradijs. Een dode kan niet meer voor het leven kiezen, dat is een onmogelijke zaak. Hoe kwam Mozes tot de geloofskeuze? Hoe komt al Gods volk er toe? Niets uit ons alles uit Hem. Anders zal de Heere niet verheerlijkt worden, alleen in en door Zijn eigen werk. Een voorbeeld vinden we in het leven van Mozes. Zijn geloofskeuze lijkt ook in strijd met een gezond verstand. In de brief aan de Hebreeën hoofdstuk 11: 24 lezen we: Door het geloof heeft Mozes, nu groot geworden zijnde, geweigerd een zoon van Farao's dochter genaamd te worden. De geschiedenis zelf kun je vinden in Exodus 2.

Wie was Mozes? Hij was een slavenkind, door zijn eigen moeder in een uit biezen gevlochten mandje neergelegd in het riet, aan de oever van de Nijl. Door het geloof hadden zijn ouders hem wel een tijdlang bewaard, maar eindelijk durfden zij niet langer, en legden hem te vondeling. Daar vond Farao's dochter hem, haar hart ontfermde zich over het wenende kind. God bewaarde Mozes in het water. Hij boog het hart van de prinses. Zij heeft hem, hoewel hij gedood moest worden naar het gebod van haar vader, tot zich genomen in haar paleis. Zij heeft Mozes laten opvoeden en hem laten onderwijzen in al de wijsheid van Egypte. Zij wilde een koningskind van hem maken.

Een wereld vol idealen ontrolt zich voor de ogen van de jongeling Mozes. Al wat het hart kan begeren, wordt aan zijn voeten gelegd.

Wat een verleiding, jonge vrienden voor Mozes. Geboren als een slavenkind nu een leven vol rijkdom, eer en genot. Farao's dochter wil hem haar zoon noemen. En is Mozes niet bij allen bemind om zijn zachtmoedigheid en geëerd om zijn grote kennis. Alleen, hij moet vergeten dat hij een kind van Israël is. Hij moet niet de God van zijn vaderen, maar de afgoden van Egypte aanbidden, en uit dankbaarheid voor wat de prinses hem deed, een Egyptenaar worden in handel en wandel.

Mozes heeft geweigerd, hij heeft het alles van de hand gewezen. Hij heeft al de aangeboden schatten, de eer en hoogmoed, als met een breed gebaar van zich geschoven, en gezegd: Neen! Dat niet!

En dat heeft hij gedaan zegt de Heilige Geest: door het geloof. Dus niet in een korte opwinding, waarin een jongeling soms een keuze doet, waarover hij straks berouw zal hebben. Hij heeft niet geweigerd als een onervaren dwaas. Want er staat duidelijk dat Mozes geweigerd heeft: nu groot geworden zijnde.

Veertig jaren was hij oud, een man dus die de wereld kende als geen andere, die de waarde der dingen kan onderscheiden, en die teniet gedaan heeft hetgeen van een kind is. Hij heeft geweigerd een zoon van Farao's dochter genoemd te worden. Geweigerd, gelijk Jozef sprak in de ure der verleiding: Zou ik een zo groot kwaad doen en zondigen tegen God? Alleen de ware Gods vreze leert wijken van het kwade, leert weigeren als de wereld haar schatten gaat openen.

Jonge vrienden, het woord weigeren kennen we het best in het negatieve. We weigeren te luisteren naar de goede raad van vader en moeder. We weigeren te luisteren naar Gods stem die zo ernstig tot ons komt, door Zijn Woord. We weigeren ons te bekeren tot God en roepen het uit: Wijkt van mij, aan de kennis Uwer wegen heb ik geen lust. Bovendien trekt de wereld jullie zo aan, door allerlei banden aan haar verbonden. En van nature is het hart blind voor en afkerig van de dingen van Gods koninkrijk, van Christus liefde en van Zijn dienst. Ik wens jullie genade toe om met Mozes het woord "weigeren " in te leven met alle strijd daaraan verbonden. Echter moeten we jullie ook waarschuwen voor de verleiding in deze wereld, met al de schatten van Egypte. Want die haar kiezen en liefhebben zullen met haar vergaan. Wie met de wereld leeft zal met de wereld moeten sterven. Wie ver van U, de weelde zoekt, Vergaat eerlang en wordt vervloekt, Gij roeit hen uit, die afhoereren, en U den trotse nek toekeren.