Simon een kruisdrager. Lukas 23 vers 26

 

We lezen in het Evangelie van Lukas 23: 26: En als zij Hem wegleidden, namen zij enen Simon van Cyréne, komende van den akker, en legden hem het kruis op, dat hij het achter Jezus droeg. In de andere Evangeliën wordt er bij vermeld dat hij "gedwongen" werd om het kruis te dragen.

In gedachten zien we deze Simon lopen van de akker naar Jeruzalem. Een grote groep van mensen komt hij tegen. Wat zou dat betekenen? Tijd om daarover na te denken krijgt hij niet. Ineens zijn daar ruwe soldaten handen die hem vast grijpen en meesleuren. De schrik slaat hem om het hart. Hij wordt meegevoerd en een ruw houten kruis op zijn schouders gelegd. Wat een teleurstelling voor hem, gegrepen en gedwongen. Hij voelt het: dit gaat verkeerd. Misschien heeft hij wel gebeden om een gezegend Pascha te mogen vieren in Jeruzalem. De Heere zal zijn gebed verhoren, maar anders als hij het wilde en het zich had voorgesteld. Niet in Jeruzalem, dat Paaslam heeft geen betekenis meer. Ons Pascha is voor ons geslacht, namelijk Christus! Simon denkt, wat gebeurt er toch? Hij wil niet onder dat kruis, hij gaat zich er tegen verzetten. God verwekt Zich een volk, dat het kruis van Christus dragen zal. En dat tot hun zaligheid. Als die soldaten ons van binnen vastgrijpen worden we er buiten gezet. Waarom? Wel, langs de weg van vrome werkzaamheden komen we in Jeruzalem terecht. En Jeruzalem drijft Christus uit.

En zij dwongen hem. Hij moet zich gaan onderwerpen aan zware slaafse arbeid. Hij wordt met geweld geperst. Hoe zo? Dat kruis maakt hem onrein en vervloekt. Straks zullen ze hem aanwijzen als de man die achter een ter dood veroordeelde heeft gelopen en het kruis achter een vervloekte heeft gedragen. De Joden zullen hem met de wet in de hand buiten sluiten. Straks geen paasfeest vieren, is daar die verre reis voor ondernomen. Het is een wel! tegen vlees en bloed in. Geen wonder dat Simon gedwongen moest worden.

Jonge vrienden, ons hart kent geen vrijwilligheid. We willen uit Gods handen blijven, we verzetten ons met hand en tand tegen deze weg. Totdat de ziel buigt onder de vloek. Dan gaat het de diepte in van ellende. Als er geen onwederstandelijke genade was die hem dwong, zou niemand Zijn kruis dragen. Dit is het werk van de Heilige Geest. Zijn kruis dragen is niet eenvoudig; Het betekend, zondaar voor God worden gemaakt, Zijn oordeel toevallen, het eens zijn met de vloek. Zolang Christus het kruis draagt gaat het nog wel, maar als Zijn kruis mijn kruis wordt, wordt Christus een ergernis en dwaasheid. Kennen jullie dit in eigen hart?

Gods volk moet gedwongen worden, want we moeten schuldenaar voor God gemaakt worden. Zie hier! Simon wil naar Jeruzalem en hij komt op de weg naar Golgotha terecht. Hij liep niet onder zijn eigen kruis, neen, hij droeg Christus kruis. Laat ons uitgaan buiten de legerplaats, Zijn smaadheid dragen. We bedoelen dit. Een ieder draagt zo wel zijn of haar kruis, bekend of verborgen. Maar is het Christus kruis? Simon heeft net als ieder ander mens, deel aan kruisen van dit leven. Maar daar gaat het hier niet om. Het kruis werd op zijn schouders gelegd. Dat wil hij niet. Protesteren helpt echter niet. Hij wordt meegetrokken in Zijn vernedering en verachting. Want anders blijven we met ons kruis dezelfde mens. Alle klappen veranderen een mens op zich niet. Neen. Zijn smaadheid dragende. Simon draagt Christus kruis en als we dat kruis mogen dragen is dat een eeuwig voorrecht. We komen jongeren tegen met een kruis op de rug, werkloosheid, ,ziekt,e  invaliditeit, teleurstellingen.

Maar weinigen met dit kruis. Wie in Zijn vernedering wordt ingeleid, die gaat in het kruis de Borg zien. In eigen kruis zien we dat nooit. We kunnen er tegen in opstand komen, we kunnen ons er lijdelijk in schikken, maar Jezus komt er niet onder te voorschijn. Kruis, smart en druk moeten worden geheiligd aan de ziel en anders blijven we dezelfde. Bidt er maar veel om dat te mogen leren kennen. Simon moet leren dat de dienstknecht niet meerder is als zijn Meester. Dat Simon gedwongen moest worden heeft de Kruiskoning nog meer smart gebracht. Een ieder was als verbergende het aangezicht voor Hem.

Wat een gang voor Simon de kruisheuvel op. En Christus zag hoe onwillig Zijn volk is om de schuld te eigenen, en de vloek te erkennen. Sions betalende Borg is een gewillige Borg tot in de dood des kruises. Wat is alles aan Hem toch gans begeerlijk.

Moest Simon uit Cyréne worden gehaald om buiten Jeruzalem het kruis te dragen? Het ging heel anders dan hij gerekend had. Gods verkiezende liefde rekent anders dan wij rekenen. We moeten gekruisigd worden met Christus en dat is een bevindelijke gang die al Gods volk leert kennen. Ook als  we jong zijn is nodig in te leven wat we in Adam geworden zijn. Waar een ziel omkomt onder Gods recht en een goddeloze wordt is er aangebroken het dodelijkst tijdsgewricht.

Wie wegzinkt voor de troon van Gods gericht onder, wordt daar gerechtvaardigd als een goddeloze om niet, door het dierbare bloed des kruises.

Hij in de plaats van Simon en al Gods uitverkorenen. Zo mocht Simon vrij uit gaan. Een weg vol aanbidding en verwondering.

Deze boodschap is een rots der ergernis in onze tijd. Houdt hier aan vast, jongens en meisjes. Op Golgotha wordt Simon door recht verlost!

Zo gaat het door de diepte van de hel naar de hoogte van vrije genade!