Sportverdwazing

 

Wat was het onlangs rustig op de weg. Er was 's avonds bijna geen andere weggebruiker te bekennen. Het was zo stil op de weg, er was geen muis te bekennen, hopelijk wel voor de nachtuil. Wat zou er toch aan de hand zijn? Later heb ik het vernomen. Een belangrijke internationale voetbalwedstrijd werd er gespeeld. Ik wist hier niets van en wil er ook niets van weten. Nederland vergaapt zich aan de balafgodendienst. Het verslaat z'n miljoenen. Sportverdwazing ten top. Het stadion is hun tempel, de televisie hun kerk. Voetbalvirtuozen zijn hun goden. Met ware hartstocht worden ze aanbeden. Wereld en kerk gaan hier samen hand in hand, als gezworen kameraden. Mensenmassa verdringt zich om in de stadions een plaats te bemachtigen, terwijl anderen aan de beeldbuis gekluisterd zitten om zich te vergapen aan een valse religie. De afgodische mens aanbidt het "bruine of witte monster",wat over de grasmat rolt en de massaverbeelding in beslag neemt. De wereld heeft met God afgerekend. Geen God en geen meester. Wij maken zelf uit wat goed en wat verkeerd is. De mondige mens, ook de kerkmens, laat zich niet meer waarschuwen, want hij heeft aan Gods Woord geen boodschap.

Hoe is het echter onder ons gesteld? Ik vernam dat er ook onder ons zitten voor het gekleurde duivelskastje. Misschien zijn het enkel praatjes, anders is het echt om over te huilen.

Gedoopte en belijdende lidmaten laten zich inspuiten met het gif van de sportverdwazing. Hier kan alleen de dood en het oordeel op volgen. Vrienden, is er nu geen enkel beslag meer van Gods Woord in uw, jullie, leven? Moet je met zo'n leven op weg en reis naar de eeuwigheid? Om God als Rechter te ontmoeten? Is dan de kerk en de godsdienst voor u, voor jullie, niets anders dan beschimmeld brood? Arm Nederland, arme kerkelijke gemeenten, waar de mensen hun offers brengen op het altaar van de sportverdwazing. Het altaar van het zinnenprikkelende genot. De goden van deze eeuw! Wanneer een enquête gehouden zou worden onder ons kerkvolk, wie de voorwerpen zijn van hun helden- verafgoding, ik ben er van overtuigd dat vele voetbal - keien uit de bus komen. Eigenlijk aanbidt men in deze afgoden niemand anders dan zichzelf. Ik neem geen "keien" op om naar u/jou te werpen die in de strikken van de sportverdwazing gevangen bent. Als dienstknecht van de Heere trachten we u/jullie te bevrijden uit de helse klauwen van de satan. Dat u/jij door de Goddelijke pijl geraakt mocht worden, zodat u het gaat uitroepen: verloren, het is verloren met mij. Hoe word ik bekeerd en hoe kom ik met God verzoent. Mijn ziel, doorziet gij uw lot? Hoe zult gij eenmaal rechtvaardig verschijnen voor God? Breekt met de knopen der ongerechtigheid en bekeer u tot God. Komt dan, en laat ons tesamen richten zegt de Heere; al waren uw zonden als scharlaken, zij zullen wit worden als sneeuw; al waren zij rood als karmozijn, zij zullen worden als witte wol.